Szpital Biłgoraj

Historia szpitala

Biłgorajski szpital to jedna z najstarszych instytucji w mieście. Instytucja, która do dziś służyła i służy mieszkańcom tego regionu. Początki szpitalnictwa na ziemi biłgorajskiej sięgają pierwszych lat XX wieku, okresu odzyskania przez Polskę niepodległości po latach zaborów.
W styczniu 1920 roku oddano do użytku niewielki Państwowy Szpital Epidemiologiczny. Dwa lata później powstał społeczny komitet budowy szpitala w Biłgoraju. Dzięki osobistym staraniom jego członków w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej udało się pozyskać środki z Funduszu Rozwoju Kresów Wschodnich na rozpoczęcie budowy, którą od 1925 roku kontynuowano ze środków lokalnego samorządu. Jednak otwarcie i oddanie szpitala do użytku nastąpiło na przełomie 1927 i 1928 roku. W historii szpitala funkcjonują dwie daty: 1 grudnia 1927 roku oraz 13 lutego 1928 roku, niestety karty historii nie są zgodne co do daty faktycznego uruchomienia szpitala. Szpital powstał wspólnym wysiłkiem biłgorajskiego społeczeństwa, każdy przynosił to, co mógł, m.in. bieliznę pościelową, garnki, lampy naftowe, naftę. Parterowy, murowany budynek, zaopatrzony w wodociąg i kanalizację dysponował łącznie 40 łóżkami na oddziałach chirurgicznym, położniczym i internistycznym oraz salą operacyjną i zabiegową. W 1934 roku stanowisko dyrektora objął dr Stanisław Pojasek, funkcję tę pełnił przez 32 lata, zyskując szacunek i zaufanie pacjentów. Dr Pojasek położył wielkie zasługi dla rozwoju ochrony zdrowia w powiecie biłgorajskim. Dzięki jego staraniom w 1936 roku oddano do użytku nowy pawilon szpitalny na 40 łóżek, umieszczając w nim oddział internistyczny i nowo utworzony oddział zakaźny. W 1950 oddano do użytku m.in. nową salę operacyjną,  w roku 1962 pawilon chorób zakaźnych. O zasługach dr Pojaska przypomina pamiątkowa tablica oraz pomnikowy dąb zasadzony przed oddziałem chirurgii. W latach II wojny światowej Szpital Powiatowy przepełniony był chorymi z miasta i powiatu. Dysponując 80 łóżkami w latach 1941-1944 miał na stanie od 150 do 180 chorych. W okresie nasilania się chorób zakaźnych powiększano oddział zakaźny do 60 łóżek, kosztem innych oddziałów. W okresie tym szpital konspiracyjnie udzielał pomocy i schronienia rannym i chorym partyzantom, ukrywającym się oficerom Wojska Polskiego i żołnierzom ruchu oporu. Łącznie w latach 1939-1944 pracownicy szpitala udzielili takiej pomocy 300 potrzebującym, rejestrując ich pod fałszywymi nazwiskami z fikcyjnymi rozpoznaniami chorób. Personel szpitala wyjeżdżał do leśnych obozów partyzanckich, aby tam udzielać pomocy rannym i chorym oraz dostarczyć leki. W szpitalu znajdowali również pomoc medyczną ranni żołnierze armii radzieckiej, Ukraińcy oraz żołnierze niemieccy.
Tablica oraz dąb przed oddziałem chirurgii - pamięci dr Stanisława Pojaska.

W wojennej i okupacyjnej historii szpitala nie brakowało chwil tragicznych. W dniu 4 listopada 1942 roku gestapowcy wymordowali Żydów przebywających w biłgorajskim szpitalu. Pod budynki szpitalne zajechały furmanki eskortowane przez żandarmów. Gestapowcy polecili wynieść kilkunastu ciężko chorych Żydów, których załadowano na wozy i wywieziono poza parkan otaczający teren szpitalny. Wszystkich zastrzelono, a ciała zamordowanych zostały pochowane na miejscu egzekucji.

Lata powojenne to w historii naszego szpitala okres poszukiwań możliwości poprawy i powiększenia jego bazy lokalowej, w celu możliwie najpełniejszego zaspokojenia potrzeb zdrowotnych mieszkańców. Już w 1945 roku Powiatowa Rada Narodowa na wniosek dyrektora szpitala dr Stanisława Pojaska podjęła uchwałę o jego rozbudowie i utworzeniu Powiatowego Funduszu Zdrowia, celem finansowania potrzeb służby zdrowia i bezpłatnego leczenia ubogich. Społeczeństwo biłgorajskie opodatkowało się dobrowolnie na ten cel. Z pozyskiwanych w ten sposób środków prowadzono nadbudowę piętra na najstarszym budynku szpitala, oddając do użytku w 1950 roku powierzchnię na 40 łóżek szpitalnych i nową salę operacyjną.

W 1962 roku oddano do użytku nowy pawilon zakaźny, w którym obok łóżek zakaźnych dla dzieci i dorosłych ulokowano oddział gruźlicy i chorób płuc. Na potrzeby oddziału wewnętrznego dla dorosłych zaadoptowano w 1977 roku były budynek Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. W obiekcie tym znalazł również miejsce nowo utworzony oddział neurologiczny. Sytuacja szpitala uległa pewnej poprawie dopiero w roku 1979, kiedy to oddano do użytku nowy blok operacyjny oraz budynek mieszczący obecnie oddział ginekologiczny i pododdział urazowo-ortopedyczny oddziału chirurgii.

Budynek Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Od 1977 roku mieściły się tutaj Oddział Chorób Wewnętrznych oraz Oddział Neurologiczny.

Na początku lat 80. przystąpiono do stopniowej realizacji obiektów zaplecza techniczno-logistycznego dla potrzeb planowanego przyszłego szpitala, oddając do użytku w 1986 roku kuchnię szpitalną, a w dwa lata później budynek prosektorium. W okresie tym realizowane były również kotłownia, spalarnia odpadów, pralnia szpitalna, agregatownia, wymiennikownia i stacja transformatorowa. Obiekty te oddano do użytku w latach 1999-2000.

Na początku nowego tysiąclecia udało się pozyskać z budżetu państwa środki finansowe na inwestycję „Rozbudowa i Modernizacja Szpitala Powiatowego w Biłgoraju”, jako centralnie finansowaną inwestycję wieloletnią. Starania Starostwa Powiatowego w Biłgoraju, będącego organem założycielskim, zaowocowały pozyskaniem na rok 2004 kwoty blisko 15 milionów złotych na prowadzenie prac wykończeniowych w nowo wybudowanych blokach szpitalnych. Ostatnia największa inwestycja – budowa i całkowite wyposażenie nowych pawilonów szpitalnych zakończyła się w 2006 r. Znalazły w nich miejsce oddziały: wewnętrzny, neurologiczny i dziecięcy wewnętrzny, pracownie diagnostyki laboratoryjnej, bakteriologii, serologii, pracownia tomografii komputerowej, pracownia USG, pracownia endoskopowa pracownia EEG oraz poradnie specjalistyczne.

Nowy budynek szpitala oddany do użytku w 2006 roku.

W latach 2005-2008 Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Biłgoraju, pomimo kilkakrotnych zastrzyków finansowych z budżetu Państwa i prowadzonych restrukturyzacji przeżywał pogłębiające się trudności finansowe, co skłoniło organ założycielski do podjęcia decyzji o dzierżawie szpitala i likwidacji SPZOZ. Proces ten umożliwiał skorzystanie z rządowego programu pod nazwą „Wsparcie jednostek samorządu terytorialnego w działaniach stabilizujących system ochrony zdrowia” umożliwiającego częściowe oddłużenie SPZOZ i organu założycielskiego.

W czerwcu 2007 roku Rada Powiatu Biłgorajskiego podjęła uchwałę o wyrażeniu zgody na dzierżawę nieruchomości majątku powiatu biłgorajskiego, a z końcem 2009 roku ogłoszono przetarg na dzierżawę szpitala. Jedyną ofertę złożyła spółka ARION Szpitale sp. z o.o. Ostatecznie w czerwcu 2010 roku w trzecim etapie przetargu na dzierżawę szpitala w Biłgoraju ARION Szpitale sp. z o.o. została wybrana na przyszłego dzierżawcę.

SPZOZ w Biłgoraju utracił płynność finansowa i możliwość funkcjonowania, był zadłużony na ponad 50 milionów złotych i przynosił miesięcznie stratę w wysokości 1.275 tys. zł.

Dnia 28 czerwca 2010 roku podpisano umowę dzierżawy szpitala na okres 25 lat. Dnia 7 września 2010 roku w Rejestrze Zakładów Opieki Zdrowotnej prowadzonego przez Wojewodę Lubelskiego został zarejestrowany niepubliczny zakład opieki zdrowotnej – ARION Zespół Opieki Zdrowotnej w Biłgoraju. Dnia 7 października 2010 nastąpiło wydanie przedmiotu dzierżawy i cesja umów z Narodowym Funduszem Zdrowia o wartości 6.639.618,98 zł. Spółka na podstawie umowy dzierżawy przejęła od Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Biłgoraju wszystkich pracowników, udzielając im 12 miesięcznej gwarancji zatrudnienia, weszła w prawa i obowiązki umów zawartych przez SPZOZ oraz przejęła udzielanie świadczeń zdrowotnych, i zadania wynikające z wojewódzkich planów związanych z ratownictwem medycznym i obroną cywilną. Spółka zakupiła od SPZOZ w Biłgoraju materiały, sprzęt medyczny i leki znajdujące się w magazynach. ARION Zespół Opieki Zdrowotnej w Biłgoraju obejmował dwa szpitale w Biłgoraju i Tarnogrodzie (łącznie 398 łóżek), z oddziałami: Chirurgicznym z Pododdziałem Urazowo-Ortopedycznym, Dziecięcym Wewnętrznym, Wewnętrznym w Biłgoraju, Wewnętrznym w Tarnogrodzie, Obserwacyjno-Zakaźnym, Chorób Płuc i Gruźlicy, Neurologicznym, Noworodkowym, Położniczo-Ginekologicznym, Zakładem Opiekuńczo-Leczniczym. Ponadto w skład ARION ZOZ w Biłgoraju wchodziła poradnia specjalistyczną z placówkami zamiejscowymi, podstawowa opieka zdrowotna, dział rehabilitacji, dział laboratorium, dział diagnostyki obrazowej i zespół jednostek pomocniczych.

Logotyp szpitala na najbliższe 25 lat - ARION Szpitale sp. z o.o.
Od października 2010 roku trwał proces głębokiej restrukturyzacji szpitala, doprowadzający do zbilansowania placówki i możliwości funkcjonowania w warunkach spółki prawa handlowego. W styczniu 2011 roku w szpitalu uruchomiono nowe poradnie: Preluksacyjną, Wad Postawy u Dzieci i Młodzieży, Medycyny Sportowej i Alergologii oraz oddziały Kardiologii i Rehabilitacji. ARION Zespół Opieki Zdrowotnej w Biłgoraju pod koniec 2010 roku uczestniczył w postępowaniach o zawarcie umów z Narodowym Funduszem Zdrowia na udzielanie świadczeń zdrowotnych i uzyskał kontrakt na 2011 rok w wysokości blisko 30 mln złotych. Niestety NFZ nie zawarł umowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych w Oddziale Chorób Wewnętrznych w Tarnogrodzie. W kwietniu 2011 roku zarząd spółki na prośby i wnioski lokalnej społeczności zdecydował się na ponowne uruchomienie Oddziału Chorób Wewnętrznych w Tarnogrodzie, pomimo braku kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia i finansowania tej działalności przez spółkę. Od 6 października 2011 roku w związku z wymogami nowej ustawy o działalności leczniczej (Dz. Ust. Nr 112, 654 Ust. z dnia 15 kwietnia 2011 r.) szpital nazywa się ARION Szpitale Sp. z o.o. Zespół Opieki Zdrowotnej wnbsp;Biłgoraju. Jednym z celów zarządu spółki jest poprawa jakości świadczonych usług medycznych, dlatego w 2011 roku wdrożono system jakości ISO. Wprowadzenie systemu zarządzania jakością doprowadzi do ujednolicenia sposobu postępowania, pozwali na eliminację błędów, a tym samym spowoduje znaczne obniżenie kosztów. Ponadto pozwoli na osiągnięcie zadowolenia pacjentów poprzez jak najlepszą realizację ich potrzeb.
Scroll to Top